Przeksięgowanie to czynność, która ma na celu zmianę terminu wykonania danej operacji gospodarczej. Przeksięgowanie jest często wykonywane w sytuacji, kiedy operacja gospodarcza została wykonana w jednym miesiącu, a termin jej wykonania przypada w innym miesiącu. Cel wykonania przeksięgowania jest taki, aby operacja gospodarcza była
W systemie przedsiębiorca może w sposób automatyczny wyliczać i księgować w ewidencjach różnice kursowe. Instrukcja video - Jak rozliczyć różnice kursowe?Jak włączyć automatyczne różnice kursowe w systemie?Funkcja automatycznego wyliczania i księgowania różnic kursowych jest dostępna po jej włączeniu w ustawieniach. W tym celu należy przejść do zakładki USTAWIENIA » PODATKI » FUNKCJE KSIĘGOWE, gdzie należy zaznaczyć opcję WYLICZANIE RÓŻNIC automatycznego wyliczania i księgowania różnic kursowych jest aktualnie dostępna dla podatników prowadzących Księgę Przychodów i pamiętać, że różnice kursowe powstają w sytuacji, gdy zarówno faktura, jak i zapłata do niej są w walucie obcej. Przy czym płatność może odbyć się za pośrednictwem rachunku złotówkowego, kiedy bank dokonuje przewalutowania na kursowe przy sprzedażyJeśli faktura sprzedaży została wystawiona w walucie obcej istnieją dwa sposoby wprowadzenia płatności, zależne od momentu posiadania informacji o zapłacie:Rozliczenie płatności podczas wystawiania faktury sprzedażyRozliczenia faktury można dokonać podczas jej wystawiania (jeśli kontrahent dokonał już zapłaty). Wówczas po zaznaczeniu opcji ZAPŁACONO pojawi się dodatkowa opcja WPŁATA NA RACHUNEK. Należy wybrać rodzaj rachunku bankowego, na który wpłynęła zapłata w walucie obcej: WALUTOWY lub W zaznaczeniu opcji PLN pojawi się kolejne pole Kwota wpłaty w PLN, gdzie należy wprowadzić kwotę wpłaty otrzymaną na rachunek w PLN w walucie obcej po przeliczeniu przez bank na złotówki. System automatycznie obliczy kurs faktycznie zastosowany przez bank. W przypadku wskazania rachunku walutowego dla celów wyliczania różnic kursowych zastosowany zostanie kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ na płatności po wystawieniu faktury sprzedażyRozliczenia faktury można również dokonać po jej wystawieniu, przechodząc do zakładki PRZYCHODY i po zaznaczeniu danej faktury. Wówczas z górnego paska menu należy wybrać opcję ROZLICZ » ROZLICZ PŁATNOŚĆ. Pojawi się okno Dodawania płatności za przychód, w którym należy określić czy zapłata nastąpiła na rachunek walutowy czy złotówkowy. W sytuacji, gdy płatność wpłynęła na rachunek w PLN to w polu KWOTA WPŁATY W PLN należy wprowadzić w jakiej nie obsługuje nadpłat przy obliczaniu różnic podstawie rozliczenia faktury system automatycznie wylicza różnice kursowe, co ważne przy wyliczaniu różnic kursowych nie uwzględnia się różnic od podatku i księgowanie różnic kursowych od sprzedaży - generowanie DWW celu zaksięgowania różnic kursowych należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE » OD PRZYCHODÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której zostały wyliczone różnice kursowe (lub wszystkie jednocześnie by wygenerować zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW automatycznie zostanie wygenerowany dowód wewnętrzny, który będzie widoczny w kolumnie Nr DW oraz w zakładce EWIDENCJE » kliknięciu w numer dowodu wewnętrznego pojawi się okno, w którym znajduje się informacja według jakich kursów została przeliczona kwota z faktury oraz kurs walut z otrzymanej płatności (informacja ta będzie również wyświetlać się na wygenerowanym DW).Ponadto istnieje możliwość usunięcia lub wydrukowania wygenerowanego dokumentu w ten sposób dowód wewnętrzny zostanie ujęty bezpośrednio w KPiR, we właściwej kolumnie w zależności od tego czy jest to dodatnia, czy też ujemna różnica kursowa. W przypadku różnic:dodatnich - zapis pojawi się w kolumnie 8 KPiR - Pozostałe przychody,ujemnych - zapis trafi do kolumny 13 KPiR - Pozostałe różnic kursowych nie działa dla faktur VAT i księgowanie różnic kursowych od sprzedaży - pełna księgowość dla biur rachunkowych - generowanie PKPodczas rozliczania transakcji w walucie czy to z poziomu rozliczania wyciągu bankowe zaimportowanego do systemu czy to z użyciem ręcznej funkcji księgowania WB tworzony jest dekret w walucie PLN:W celu zaksięgowania różnic kursowych należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE » OD PRZYCHODÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której zostały wyliczone różnice kursowe (lub wszystkie jednocześnie by wygenerować zbiorcze PK) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW zapisuje się w zakładce EWIDENCJE » KSIĘGA HANDLOWA » REJESTR kursowe przy zakupieW sytuacji, gdy faktura zakupu została wystawiona w walucie obcej, po dokonaniu zapłaty istnieją dwa sposoby wprowadzenia płatności, zależne od momentu posiadania informacji o zapłacie:Rozliczenie zapłaty podczas księgowania faktury zakupuRozliczenia faktury można dokonać podczas jej księgowania (jeśli zapłata została dokonana i w chwili księgowania kosztu posiadamy taką informację ). Wówczas po zaznaczeniu opcji Zapłacono pojawi się dodatkowa opcja Zapłata z rachunku. Należy wybrać rodzaj rachunku bankowego, z którego dokonano zapłaty: walutowy lub w zaznaczeniu opcji PLN pojawi się kolejne pole Kwota zapłaty w PLN, gdzie należy wprowadzić kwotę zapłaty dokonaną/pobraną z rachunku w PLN w walucie obcej po przeliczeniu przez bank na złotówki. System automatycznie wyliczy kurs faktycznie zastosowany przez zapłaty po zaksięgowaniu faktury zakupuRozliczenia faktury można również dokonać po jej zaksięgowaniu, przechodząc do zakładki WYDATKI » KSIĘGOWANIE i po zaznaczeniu danej faktury. Wówczas z górnego paska menu należy wybrać opcję ROZLICZ. Pojawi się okno Dodawania płatności za wydatek, w którym należy określić czy zapłata nastąpiła z rachunku walutowego czy złotówkowego i jeśli z rachunku w PLN to w jakiej przy obliczaniu różnic kursowych nie obsługuje nadpłatNa podstawie rozliczenia faktury system automatycznie wylicza różnice kursowe, co ważne przy wyliczaniu różnic kursowych nie uwzględnia się różnic od podatku i księgowanie różnic kursowych od wydatków - generowanie DWPo dodaniu płatności system automatycznie dokonuje wyliczenia różnic kursowych. W celu ich zaksięgowania należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE» OD WYDATKÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której mają zostać obliczone różnice kursowe (lub wszystkie faktury by utworzyć zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW zostanie wygenerowany dowód wewnętrzny, który będzie widoczny w kolumnie Nr DW oraz w zakładce EWIDENCJE » kliknięciu w numer dowodu wewnętrznego pojawi się okno, w którym znajduje się informacja według jakich kursów została przeliczona kwota z faktury i zapłaty (informacja ta będzie również wyświetlać się na wygenerowanym DW).Ponadto istnieje również możliwość usunięcia lub wydrukowania dokumentu wewnętrznego z tego w ten sposób dowód wewnętrzny zostanie ujęty bezpośrednio w KPiR, we właściwej kolumnie w zależności od tego czy jest to dodatnia, czy też ujemna różnica kursowa. W przypadku różnic:dodatnich - zapis pojawi się w kolumnie 8 KPiR - Pozostałe przychody,ujemnych - zapis trafi do kolumny 13 KPiR - Pozostałe i księgowanie różnic kursowych od wydatków- pełna księgowość dla biur rachunkowych - generowanie PKPodczas rozliczania transakcji w walucie czy to z poziomu rozliczania wyciągu bankowe zaimportowanego do systemu czy to z użyciem ręcznej funkcji księgowania WB tworzony jest dekret w walucie PLN:Po dodaniu płatności system automatycznie dokonuje wyliczenia różnic kursowych. W celu ich zaksięgowania należy przejść do zakładki: START » RÓŻNICE KURSOWE» OD WYDATKÓW. Po czym należy zaznaczyć fakturę, do której mają zostać obliczone różnice kursowe (lub wszystkie faktury by utworzyć zbiorcze DW) i z paska menu wybrać opcję WYSTAW PK.
Zdaniem banku, w przypadku wyboru rachunkowej metody ustalania różnic kursowych podatnicy są zobowiązani na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe w rozumieniu art. 9b ust. 2 PDOPrU, tj. obejmując „wyceny

Dokonując zakupu w Niemczech opłacam wydatek z konta walutowego na podstawie przesłanej mi pro formy. Fakturę otrzymuję z datą wystawienia jednakową, jak data przelewu dokonanej przeze mnie zapłaty. Jak obliczyć różnice kursowe? Magdalena, Kołobrzeg Faktura pro forma nie jest dokumentem księgowym, a handlowym, co oznacza, że nie jest brana pod uwagę dla celów wyliczania różnic kursowych. Konieczne jest analizowanie właściwej faktury. Jeżeli faktura (czyli prawidłowa faktura - podatkowa) wystawiana jest z datą taką samą, z jaką Pani opłaciła wydatek, to różnice kursowe nie wystąpią (kurs zastosowany do księgowania kosztu i do przeliczenia zapłaty byłby tożsamy). Jeżeli natomiast data wystawienia faktury różniłaby się od daty zapłaty, to powstałyby różnice kursowe, które należy policzyć w następujący sposób: przeliczyć wartość wydatku z faktury po kursie z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego moment wystawienia faktury, przeliczyć wartość zapłaconych należności na złotówki na podstawie walutowego wyciągu bankowego po kursie z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania zapłaty, od kwoty z punktu pierwszego odjąć kwotę z punktu drugiego. Jeżeli wartość wyszła dodatnia, to jest to przychód, a jeżeli wartość wyszła ujemna, wówczas jest to wydatek.

Podsumowując, spłata Kredytu oraz części Nowego Kredytu wyrażonych w polskich złotych nie spowodowała powstania po stronie Wnioskodawcy podatkowych różnic kursowych. Ad 3. W ocenie Wnioskodawcy, przewalutowanie Kredytu oraz Nowego Kredytu dokonane w 2018 r. nie rodziło obowiązku rozpoznania różnic kursowych przez Wnioskodawcę.
Jednostki prowadzące księgi rachunkowe dla celów podatku dochodowego mają możliwość ustalać różnice kursowe zgodnie: • z zasadami określonymi w ustawie o rachunkowości – czyli metodą bilansową, lub • z zasadami podatkowymi – czyli metodą podatkową. O wyborze metody bilansowej należy zawiadomić właściwy dla danego podatnika urząd skarbowy. Od 2019 r. podatnicy, którzy w 2019 r. rozpoczęli stosowanie tej metody, powiadamiają o tym fakcie urząd skarbowy dopiero w zeznaniu podatkowym składanym za 2019 r,, co jest istotną zmianą w stosunku do przepisów obowiązujących w tym względzie w roku poprzednim. Do końca 2018 r. na złożenie pisemnego zawiadomienia o wyborze tej metody podatnicy mieli czas do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym rozpoczęli jej stosowanie, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia. Jednostki, które wybrały metodę bilansową ustalania różnic kursowych, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Taka wycena dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego, albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego. Należy mieć na uwadze, że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. Jednostki, które zdecydują się na taki sposób rozliczania różnic kursowych w rachunku podatkowym mogą uwzględniać wszystkie różnice kursowe (również niezrealizowane), które są zaewidencjonowane w księgach rachunkowych. Należy również pamiętać, że metodę bilansową trzeba stosować przez okres nie krótszy niż 3 lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została ona wybrana. To oznacza, że jeżeli jednostka przyjmie tą metodę od 1 stycznia 2019 r., to należy z niej korzystać przynajmniej do końca 2021 r. Rezygnacja z metody bilansowej będzie możliwa dopiero od 2022 r. Trzeba mieć również na uwadze, że w okresie korzystania z metody bilansowej rozliczania różnic kursowych sprawozdania finansowe należy poddawać badaniu przez firmę audytorską (czyli przez biegłego rewidenta). Dlatego w jednostkach, które wprowadziły tę metodę od 1 stycznia 2019 r., obowiązek badania dotyczyć będzie sprawozdań finansowych sporządzanych za lata od 2019 do 2021. Dorota Andrychowska ______________________________________________________________________________ Zapraszamy na szkolenie: Środki Trwałe organizowane przez Fundację Rozwoju Rachunkowości Warszawa Katowice Napisano 17 Kwietnia 2019 w Różnice kursowe - brak naliczenia w Rewizorze PRO. Dobry wieczór. Pracuję na Rewizorze NEXO PRO. Zakupiliśmy PRO głownie ze względu na rozliczanie różnic kursowych od własnych środków pieniężnych ( ale nie tylko ). Specjalnie utworzyłam w Planie kont nowe konta " Rachunek dewizowy", aby zaznaczyć
Bardzo ważne jest prawidłowe dokonywanie rozliczania różnic kursowych. Błędy w tym zakresie mogą spowodować nieprawidłowe obliczenie wysokości podstawy opodatkowania, narażając podatnika na niemiłe konsekwencje wynikające z kodeksu karnego skarbowego. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej różnice kursowe mogą zwiększać przychody jako dodatnie różnice kursowe lub też koszty uzyskania przychodów jako różnice kursowe ujemne. Należy zaznaczyć, iż jeśli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, do rozliczenia przyjąć należy kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski (NBP) z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Trzeba jednak pamiętać, iż jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 proc. wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs, opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Możliwe dwie metody Od stycznia 2007 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono możliwość wyboru metody rozliczania różnic kursowych. Mogą być to zasady wynikające z zasad rachunkowości, określone w art. 9b ustawy CIT lub też regulacji podatkowych zawartych w art. 15a omawianej ustawy. Z treści art. 9a wynika, iż podatnicy mogą ustalać różnice kursowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości pod warunkiem, że sporządzane przez nich sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. Zgodnie z zasadą podatnicy, którzy wybrali metodę rachunkowości, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. Aby skorzystać z tej formy rozliczania różnic kursowych, konieczne jest zawiadomienie w ciągu miesiąca naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody. Wymagane jest także jej nieprzerwane stosowanie przez okres nie krótszy niż trzy lata. Należy zaznaczyć, iż dalsze stosowanie tej metody nie wymaga składania kolejnego zawiadomienia aż do czasu chęci rezygnacji i powrotu do metody podatkowej. Wybór nie dla każdego Trzeba wskazać, że w sytuacji gdy przedsiębiorca nie prowadzi ksiąg rachunkowych, ale inne ewidencje księgowe, do których można zaliczyć podatkową księgę przychodów i rozchodów, różnice kursowe powinny być przez niego rozliczane w oparciu o zasady podatkowe. Zgodnie z nimi, ujemne różnice kursowe powstają w sytuacji, gdy wartość: • przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, • otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Różnice kursowe dodatnie powstają natomiast w sytuacji, gdy wartość: • przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, lub • otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Należy zaznaczyć, iż w przypadkach gdy przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Na zakończenie warto jeszcze zaznaczyć, iż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury, natomiast dzień zapłaty to dzień uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym także w wyniku potrącenia wierzytelności. JAK UJĄĆ KOSZTY W WALUTACH OBCYCH PRZY IMPORCIE Przy imporcie, gdy wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, powstaną dodatnie różnice kursowe, a gdy wartość poniesionego kosztu będzie niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, ujemne różnice kursowe. Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie nie krótszym niż trzy lata podatkowe sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. W przypadku wyboru metody rozliczania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody - postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim z 9 września 2007 r., sygn. PD-G/415-20/07. WAŻNE Koszty poniesione w walutach obcych, co do zasady, należy przeliczać na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Istotny jest fakt, iż wynik takiego przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dokumentu księgowego KRZYSZTOF KOŚLICKI @ PODSTAWA PRAWNA • Art. 9b i 15a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.).
przy różnicach kursowych wymagane jest, aby zaksięgowane zostały dokumenty, które te różnice robią. Mam kilka różnic, gdzie te dokumenty są zaksięgowane a mimo to mam przy RKu. Próbowałem usunąć rozliczenie, ale się nie da. Czy można np. 'odksięgować' dokumenty i jeszcze raz zrobić ich zaksięgowanie? _____ 15. 03. 2018 | Marzena Walkiewicz Zgodnie z obowiązującym polskim prawem bilansowym, księgi rachunkowe prowadzi się w walucie polskiej. W skutek czego koniecznym jest przeliczanie zawieranych transakcji, które zostały wyrażone w walutach obcych na walutę polską. Przedsiębiorcy ostatnimi czasy bardzo często nawiązują kontakty z zagranicznymi kontrahentami otrzymując przy tym faktury w walucie obcej. Jednostka prowadząca księgi rachunkowe dokonując rozliczeń w walutach obcych powinna zastosować jeden z dwóch kursów walut, które zostały przyjęte przez ustawę o rachunkowości w myśl której zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 2 wszystkie operacje gospodarcze wyrażone w walucie obcej nakazuje przeliczać po kursie: 1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji – w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań; 2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień – w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji. Kurs faktycznie zastosowany występuje w sytuacji, kiedy istnieje możliwość jego ustalenia, przykładowo – jest to kurs banku czy kantoru walutowego. Średni kurs ogłoszony przez NBP z dnia poprzedzającego dzień przeprowadzenia transakcji najczęściej używamy w przypadku, gdy przeliczamy kwotę z faktury, lub nie jesteśmy w stanie ustalić faktycznie zastosowanego kursu. Standardem jest, że poszczególne etapy danej transakcji odbywają się w różnych dniach. Biorąc pod uwagę transakcje zakupu czy sprzedaży danej usługi lub towaru rzadkością jest wystawienie faktury i otrzymania zapłaty za daną fakturę tego samego dnia. W związku z faktem, że kursy te zmieniają się właściwie każdego dnia, kwoty wyliczane na ich podstawie w poszczególnych datach będą się różnić. Te różnice między kwotami to właśnie różnice kursowe. Poprawne wyliczenie różnic kursowych jest niezwykle istotne, ponieważ mają one wpływ na podatek dochodowy. Czym jest kurs faktycznie zastosowany? Ustawodawca nie sprecyzował znaczenia „kursu faktycznie zastosowanego”, natomiast wszelkie wątpliwości rozwiał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywididualnej z 7 sierpnia 201Konto 201 - Rozrachunki z dostawcami (Pasywne) 2015 r., (sygn. akt. IPPB1/4511-664/15-4/ES). Zgodnie z powyższą interpretacją, w przypadku zapłaty zobowiązań lub otrzymywania należności kurs faktycznie zastosowany to taki, który został rzeczywiście użyty, gdy doszło do kupna lub sprzedaży waluty po określonym kursie lub gdy dochodzi do przewalutowania tych środków. Natomiast jeśli przy regulowaniu zobowiązań bądź otrzymaniu należności nie zachodzą ww. okoliczności, to dla celów ustalenia różnic kursowych należy stosować kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zrealizowania lub otrzymania zapłaty. Przykład 1. 13 marca 2018 r. spółka wystawiła zagranicznemu kontrahentowi fakturę za sprzedaż towarów na kwotę 15 000 euro. 17 marca 2018 r. na rachunek spółki prowadzony w euro wpłynęła zaplata w pełnej kwocie. Jaki kurs powinniśmy zastosować? Z racji tego, iż nie dojdzie w tym przypadku do faktycznego zakupu waluty, do przeliczenia i zaewidencjonowania zapłaty spółka powinna zastosować kurs średni NBP z dnia 16 marca 2018 r., a nie kurs banku, który obsługuje rachunek. Przykład 2. 11 stycznia 20xx r. spółka wystawiła zagranicznemu kontrahentowi fakturę za sprzedaż towarów na kwotę 8 000 euro. 17 stycznia 20xx r. na rachunek spółki prowadzony w złotych wpłynęła zaplata w pełnej kwocie. Jaki kurs powinniśmy zastosować? W tym przypadku spółka zastosuje do przeliczenia i zaewidencjonowania zapłaty kurs faktycznie zastosowany, czyli tzn. kurs ustalony przez bank, po którym przeliczył on kwotę 8 000 euro na złote. Aspekt podatkowy różnic kursowych Przepisy podatkowe regulują kwestię ustalania dodatnich i ujemnych różnic kursowych, w tym powstałych przy zapłacie zobowiązania w walucie obcej zgodnie z art. 15a ustawy o CIT i art. 24c ustawy o PIT. Powstałe różnice kursowe zwiększają przychody – jako dodatnie różnice kursowe, albo koszty uzyskania przychodów – jako ujemne różnice kursowe. Różnice kursowe dla celów podatkowych powstają między innymi: a) jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP: dodatnia różnica – jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, ujemna różnica – jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia; b) jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu: dodatnia różnica – jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty albo innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, ujemna różnica – jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty albo innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Przykład 3. W marcu 2018 r. jednostka zakupiła od kontrahenta zagranicznego towar. Wraz z towarem otrzymała fakturę wystawioną 10 marca 2018 r. na kwotę 45 000 EUR. Zakup wyceniła po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień przeprowadzenia transakcji tj. 9 marca, który wynosił 4,1989 PLN/EUR. Zapłaty dokonała 14 marca 2017 r. Rozchód waluty wyceniono po kursie 4,2097 PLN/EUR. Dla rozchodu walut z rachunku walutowego stosuje się kurs średnioważony, który wynosił 4,15 PLN/EUR. 1) Ustalenie wartości zobowiązania: 45 000 EUR x 4,1989 PLN/EUR = 188 950,50 PLN. 2) Zapłata w rachunku walutowym 14 marca 2018 r. (wycena według kursu z 13 maja): 45 000 EUR x 4,2097 PLN/EUR = 189 436,5 PLN. 3) Ustalenie różnic kursowych od zapłaconych zobowiązań: 45 000 EUR x (4,1989 – 4,2097) PLN/EUR = -486 PLN (koszty finansowe) Powstały ujemne różnice kursowe, bowiem zapłaciliśmy więcej pieniędzy aniżeli wynosiła wartość zobowiązania. 4) Ustalenie różnic na rozchodzie z konta walutowego: 45 000 EUR x (4,15 – 4,2097) PLN/EUR = 2 686,5 PLN (przychody finansowe). Wyliczone różnice kursowe ewidencjonujemy: 1) Dodatnie różnice kursowe na kwotę 2 686,5 PLN Strona WN 750Konto 750 - Przychody finansowe (Przychodowe) 750 Przychody finansowe kwota 2 686,5 zł Strona MA 130Konto 130 - Rachunek bieżący (Aktywne) 130 Rachunek bieżący kwota 2 686,5 zł 2) Ujemne różnice kursowe na kwotę 486 PLN Strona WN 130Konto 130 - Rachunek bieżący (Aktywne) 130 Rachunek bieżący kwota 486 zł Strona MA 751Konto 751 - Koszty finansowe (Kosztowe) 751 Koszty finansowe kwota 486 zł Należy zgodzić się z sądem, że przelew środków między własnymi kontami nie generuje podatkowych różnic kursowych. Jednak w innych przypadkach dysponowanie środkami w walucie obcej Wyrokiem z dnia 3 lutego 2011 (IIFSK 1682/09) NSA nareszcie rozwiał długotrwałe wątpliwości i spory na temat rozliczania różnic kursowych przy płatności za zobowiązania za pomocą środków pieniężnych zgromadzonych na koncie walutowym. Sytuacja taka powstaje wówczas gdy podatnik zarówno sprzedaje jak i kupuje towary lub usługi w walucie obcej i transakcje powyższe rozlicza za pomocą własnego konta walutowego. Dochodzi wówczas do sytuacji, w której wpłata należności podatnika zostaje dokonana na jego konto walutowe, a płatności za zobowiązania są finansowane ze zgromadzonych tam środków. Jest to oczywiście rozwiązanie wygodne dla przedsiębiorcy i wydaje się być jak najbardziej naturalne w przedstawionym stanie rzeczy. Jednak rodzi szereg wątpliwości przy ustalaniu różnic kursowych. Zgodnie z ust. 2 ustawy CIT różnice kursowe powstają gdy: -wartość przychodu należnego wyrażona w walucie obcej po przeliczeniu na złote wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa (dodatnie różnice kursowe) lub wyższa (ujemne różnice kursowe)od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania. przeliczonej wg faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, - wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa (dodatnie różnice kursowe) lub niższa (ujemne różnice kursowe) od wartości tego kosztu w dniu jego zapłaty. przeliczonej wg faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, Cały problem rozbija się o definicję pojęcia "faktycznie zastosowany kurs", gdyż w przypadku operacji na koncie walutowym taki kurs nie jest w żadnym momencie stosowany przez bank - bank bowiem tej operacji w ogóle nie przelicza, gdyż jest w jednej walucie. Wielu podatników podnosiło kwestię, iż w w/w sytuacji kurs faktyczny jest niemożliwy do ustalenia, a zatem należy stosować regulacje ustawy CIT w myśl którego jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Inne stanowisko prezentowały niejednokrotnie organa skarbowe: interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach, wyrok WSA w Gliwicach uważając, że: " przy operacjach bankowych w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym." Sprawę ostatecznie rozstrzygnął NSA w w/w wyroku pisząc: "zaproponowana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (s. 11 uzasadnienia wyroku) wykładnia, według której "w sytuacjach, w których przepisy odwołują się do faktycznie zastosowanego kursu średniego przy obliczaniu różnic kursowych, ustawodawca przewidując w art. 15a ust. 4 przypadki, w których nie będzie możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, wskazuje, że dopiero wówczas przyjmuje się średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski", trudna jest do zastosowania w praktyce, skoro jednocześnie Sąd ten kurs faktycznie zastosowany odnosi do kursu tylko ogłoszonego przez bank podatnika. Wypada więc podzielić zastrzeżenia, że przyjęcie takiej wykładni niczego w istocie nie wyjaśnia, gdyż nadal nie wiadomo, jaki kurs należy zastosować – średni, czy też zakupu lub sprzedaży, i dlaczego, skoro żadnego zakupu ani żadnej sprzedaży waluty w rzeczywistości nie przeprowadzono." oraz " Uznanie możliwości stosowania przez podatnika nie tylko tego kursu waluty, który w rzeczywistości posłużył do przewalutowania, ale także kursu generalnie stosowanego przez bank, w którym podatnik ma rachunek walutowy, ale nie zastosowanego w konkretnej transakcji walutowej z podatnikiem z tego powodu, że do takiej transakcji w ogóle nie doszło, trudne jest do zaakceptowania. Oprócz rzucającej się w oczy sztuczności i nielogiczności takiej koncepcji niełatwo ją pogodzić z przedstawioną systematyką ustawy podatkowej. Z tych też względów nie sposób przyjąć, że stosowanie średniego kursu NBP do określania wartości różnic kursowych w istocie jest ograniczone do stosunkowo wyjątkowych w obrocie gospodarczym przypadków, kiedy bank prowadzący rachunek walutowy podatnika nie ogłasza kursu złotego, a więc do przypadków, gdy rachunek ten prowadzony jest w banku zagranicznym." Ten wyrok powinien zatem definitywnie zakończyć wszelkie spory wokół kwestii wyceny różnic kursowych od operacji za pośrednictwem konta walutowego. z6ZaNer.
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/50
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/256
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/44
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/106
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/13
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/254
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/198
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/149
  • 6dbpx4p4cq.pages.dev/275

    • konta przeksięgowania różnic kursowych nie zostały prawidłowo zdefiniowane