powieść Romeo i Julia Williama Szekspira to historia miłości tragicznej śmierci dwojga młodych ludzi z Werony. Wywodzili się oni ze skłóconych ze sobą od lat rodów. Ród Montekich, z którego pochodził Romeo, to ludzie spokojni, godni, rozważni drugi to ród Kapuletów - mężczyzn agresywnych, brutalnych. Julia wywodziła się z rodziny Kapuletów. Uczucie jakie zawładnęło dwojgiem młodych kochanków, to wręcz symbol wielkiej, spontanicznej miłości od pierwszego wejrzenia. Dramat Szekspira opowiada o miłości zdolnej pokonać każdą Romeo i Julia Williama Szekspira to historia miłości tragicznej śmierci dwojga młodych ludzi z Werony. Wywodzili się oni ze skłóconych ze sobą od lat rodów. Ród Montekich, z którego pochodził Romeo, to ludzie spokojni, godni, rozważni drugi to ród Kapuletów - mężczyzn agresywnych, brutalnych. Julia wywodziła się z rodziny Kapuletów. Uczucie jakie zawładnęło dwojgiem młodych kochanków, to wręcz symbol wielkiej, spontanicznej miłości od pierwszego wejrzenia. Dramat Szekspira opowiada o miłości zdolnej pokonać każdą przeszkodę. Niczym jest więc lęk przed śmiercią czy nienawiść otoczenia. Śledząc losy Romea i Julii, widzimy jak zakochani pod wpływem łączącego ich uczucia dojrzewali emocjonalnie, jak uczyli się lojalności wobec siebie i wreszcie zdecydowani byli wybrać śmierć niż życie bez ukochanej osoby. Ta wielka miłość doprowadziła do zgody między tymi rodami. Romea poznajemy w akcie I dramatu, gdy wmawia sobie ze jest zakochany w Rozalinie i cierpi z tego powodu. Pierwsze spotkanie Romea z Julią na balu w jej domu. Jeszcze tej samej nocy Romeo odnajduje dom ukochanej i przypadkiem słyszy wyznanie miłosne dziewczyny nieświadomej zresztą tego, że nie jest sama. Szczęśliwy, że jego miłość została odwzajemniona, gotów jest wyrzec się swego nazwiska, rodu, tożsamości, byleby pokonać wszystkie przeszkody na drodze zdobycia ukochanej. Słynna scena balkonowa to gorące i spontaniczne wyznania kochanków. Kochankowie zawierają potajemny ślub. Romeo pragnie być lojalny wobec jej rodziny, toteż uchyla się od walki z Tybaltem krewnym Julii. Kiedy on nie ustępuje, Romeo broniąc się zabija napastnika. Za co Romeo zostaje wygnany z kraju. Tymczasem rodzice Julii żądają, by córka poślubiła Parysa. Julia pragnie odwlec sprawę, a jednocześnie myśli jak delikatnie przekonać matkę, że kocha Romea. Matka jednak stwierdza że wolałaby widzieć Julię z grobem zaślubioną niż jako żonę Romea. Straszny gniew ojca, jego obelgi wobec córki, pozbawiają Julię złudzeń, że kiedykolwiek uda jej się przekonać rodziców. Nieszczęśliwa dziewczyna przystaje więc na radę ojca Laurentego, który wymyślił podstęp. Chce uśpić ją lekiem, pozorując śmierć na 42 godziny, a gdy ciało zostanie złożone w grobie, przybędzie wezwany Romeo i młodzi opuszczą Weronę. Julia decyduje się żarzyć napój. Plan ojca Laurego zawodzi. Romeo nie otrzymuje listu. Baltazar natomiast informuje Romea o śmierci Julii. Pragnie śmierci gdyż ona zbliży ją do ukochanej. Gdy Julia po przebudzeniu widzi zmarłego ukochanego bierze jego miecz i zabija się. Miłość oraz jej tragiczny koniec doprowadziły do pojednania skłóconych to uczucie głębokie i piękne. Potrafi dać radość i szczęście, ale potrafi i zabić. Tworzy i niszczy. Nie umiemy powiedzieć, czym jest, ma tak wiele twarzy. Czasem trwa długo, czasem tak prędko umiera, traci swą moc. Czasem się zmienia; jakże okrutna jest siostra miłości, nienawiść. Można powiedzieć że mamy tutaj przykład miłości niespełnionej, gdyż zakochanym pomimo, że bardzo się kochali nie było im dane żyć razem.

72 Likes, 6 Comments - adammaszkowski (@pokier_) on Instagram: “Romeo i Julia #italy🇮🇹 #werona #verona #padva #włochy #pizza #spagetti #trip #travel #brzeg

Werona Romeo i Julia, festiwal operowy i gnocchi Werona to niewielkie miasto u podnóża Alp, nad brzegiem rzeki Adyga w północno-wschodniej części Włoch. Miasto, zostało założone na początku I w jako kolonia rzymska. Nastąpił wówczas ogromny jego rozwój, a niektóre wzniesione wówczas budowle możemy podziwiać do dziś. Obecnie w Weronie mieszka ponad 260 tyś. osób, co czyni je drugim pod względem liczby ludności miastem w regionie. Większość osób kojarzy Weronę z najpiękniejszą historią miłosną Romea i Julii. Nie ważne jest to, że zarówno historia jak i jej bohaterzy to czysta fikcja literacka. Werona żyje tą historią a tłumy turystów co roku przyjeżdżają, żeby zobaczyć dom Julii, słynny balkon oraz pomnik dziewczyny. Warto jednak zauważyć, że Werona była miastem wartym odwiedzenia na długo zanim William Szekspir umieścił w nim centrum wydarzeń swojego dramatu. Miasto warto odwiedzić ze względu na znajdujące się tu liczne zabytki, w tym arenę – rzymski amfiteatr pochodzący z I w Pod względem kulturalnym Werona szczyci się organizowaniem licznych koncertów oraz festiwalu operowego, które odbywają się w największym na świecie teatrze operowym, na świeżym powietrzu. W mieście zachwyci was nie tylko wspaniała architektura i cenne zabytki, ale również jego atmosfera, staromiejskie brukowane uliczki i jak zawsze – przepyszna włoska kuchnia. Kluseczki gnocchi – dobro narodowe Na szczególną uwagę zasługują tu kluseczki gnocchi. Historia wskazuje na to, że to okolice regionu Trydent-Górna Adyga są kolebką tych włoskich „kluseczek”. Będąc jednak w Weronie – każdy restaurator wam powie, że to właśnie ona jest stolicą gnocchi. Muszę przyznać, że nigdzie nie jadłam lepszych gnocchi niż w Weronie, więc ja osobiście jestem w stanie w to uwierzyć😊. Nie przegapcie tego i sami spróbujcie! Więcej o atrakcjach miasta można przeczytać na stronie Festiwal Gnocchi Raz w roku, w ostatni piątek przed Wielkim Postem – Werona obchodzi karnawał, który odbywa się tu z zachowaniem dawnych tradycji sprzed 470 lat. Wydarzenie, które celebruje Werona oznacza koniec epidemii, która szerzyła się w mieście w roku 1660. Wielu mieszkańców miasta zmarło wówczas nie tylko na skutek zarazy, ale i z głodu. Od tego czasu, mieszkańcy Werony świętują tradycję dzielenia się ludowym jedzeniem, którym w tym mieście są właśnie gnocchi. Jest to proste danie, wykonane z ziemniaków i mąki, podawane z różnymi sosami – podobne do polskich kopytek. Podczas ostatniego dnia festiwalu w Weronie, przez miasto przechodzą kolorowe maskowe parady. Początek przemarszu zaczyna się na Piazza Bra, a koniec – po 6km, na Piazza San Zeno. Kolorowy tłum przechodzi przez miasto tańcząc i śpiewając. Punktem kulminacyjnym jest częstowanie wszystkich gnocchi. Zwyczaj ten nazywa się „the Gran Gnocolada”. Rytuał ten symbolizuje powrót dobrobytu i zaniechanie głodu. Warto również wspomnieć, że główną postacią tego festiwalu jest Papa del Gnoco. Jest to postać starca, z siwą brodą i w koronie na głowie – odzianego w czerwony długi płaszcz i złote ozdoby. Zamiast berła – Papa del Gnoco dzierży w dłoni wielki złoty widelec z nadzianą na niego wielką kluseczką gnocchi. Co roku w postać tą wcielają się mieszkańcy miasta, którzy biorą udział w castingu. W nagrodę – poza prestiżem i dumnym prezentowaniem miasta podczas festiwalu – dostają również miskę gnocchi w sosie pomidorowym. W roku 2021 – Gnocolada odbędzie się 16 lutego. Więcej o festiwalu i o datach na kolejne lata można przeczytać na stronie Podążając śladami Romea i Julii Nie można zaprzeczyć, że dla wielu turystów historia miłosna o Romeo i Julii jest głównym powodem, dla którego decydują się odwiedzić Weronę. Jak to jednak często bywa, wygórowane oczekiwania i nadzieja na przeżycie wzniosłych uniesień związanych z odwiedzeniem domu Julii – w rzeczywistości okazują się jedynie sztucznym chwytem marketingowym. Dom, który uznawany jest za miejsce akcji dramatu Szekspira, w XIV wieku należał do rodziny Cappello. Z biegiem czasu, wokół budynku zaczęła narastać legenda, że zbieżność nazwiska rodziny Cappello z nazwiskiem rodziny Julii – Capuleti, nie może być przypadkowa. Uwierzono, że musiał to być kiedyś dom rodzinny dziewczyny. Tłumy turystów odwiedzające Weronę na początku XX w. sprawiły, że władze miasta postanowiły zrobić z tego atrakcję turystyczną. Dodatkowym atutem tego miejsca był fakt, że ten średniowieczny dom znajdował się w znakomitej lokalizacji, w samym centrum, nieopodal głównego placu miasta Piazza delle Erbe. W roku 1907 władze miasta odkupiły część kamienicy i uczyniły z niej atrakcję. Z biegiem czasu okazało się, że dom nie spełniał wszystkich oczekiwań turystów, gdyż nie posiadał balkonu. Pojawiły się głosy, że w historii Szekspira, balkon, z którego Julia oczekiwała co wieczór na ukochanego – odgrywał znaczącą rolę w dramacie. W związku z tym – w miejscu, w którym znajdowała się zwykła balustrada, w roku 1940 zdecydowano się na dobudowanie balkonu. Aby nadać mu charakter bardziej autentyczny, do jego budowy wykorzystano marmury pochodzące z XIV weneckiego pałacu. I właśnie w ten sposób powstał „Dom Julii”. Dom Julii (Casa di Giulietta) Dzisiaj – żeby zobaczyć słynny balkon, trzeba wejść na wewnętrzny dziedziniec budynku. Najpierw trzeba jednak przecisnąć się przez wąskie gardło – czyli bramę wejściową. Jest to ciemne i brudne miejsce, całe (aż po sufit) „zabazgrane” napisami i serduszkami pozostawianymi w tym miejscu przez zakochane pary. Dziedziniec główny to bardzo małe wewnętrzne podwórko, na którym przez cały rok kłębią się tłumy turystów. Słowo „kłębią się” nie oddaje w rzeczywistości tego, co się tam dzieje w sezonie. Wejście tylko dla osób o mocnych nerwach i bez lęku klaustrofobii. Na wysokości pierwszego piętra znajduje się mały balkon, na którym non stop stoją turyści. Niemal nie ma możliwości, żeby zrobić zdjęcie budynku bez ludzi na balkonie. Jedyna możliwość pojawia się, kiedy wyczeka się na zmianę między wychodzącymi a wchodzącymi na balkon, bo jego małe rozmiary mieszczą max. 2 osoby jednocześnie. Można również wejść do wnętrza budynku (wejście płatne), żeby dostać się na balkon. Wnętrze domu to rodzaj muzeum, w którym znajdują się przedmioty związane z życiem Romea i Julii: meble, stroje, dekoracje. Na dziedzińcu stoi odlany z brązu pomnik Julii. Legenda głosi, że należy potrzeć jej prawą pierś na szczęście, co ma pomóc osobom samotnym w odnalezieniu miłości. Jest jeszcze krata z przypiętymi kłódkami w kształcie serca, które można kupić na miejscu lub w pobliskich sklepach z pamiątkami i zostawić podpisane jako dowód „wiecznej miłości”. Dom Julii – zwiedzanie „Dom Julii” został niedawno gruntownie wyremontowany (w 2017 roku), więc zarówno fasada jak i balkon prezentują się teraz znacznie lepiej. Dodatkowo fasada pokryto specjalną substancją, która ma zabezpieczyć budynek przed jego dalszą dewastacją przez tłumy turystów. Dom Julii (wewnątrz) czynny jest codziennie. W poniedziałki od do w pozostałe dni od do Ostatnie wejście o Bilet wstępu do domu 6 Euro (ok. 27 zł). Na dziedziniec wstęp wolny. Adres: Via Capello, 23 Dom Romea (Casa di Romeo) W Weronie znajduje się również „Dom Romea”, ale jest to jedynie zwykła średniowieczna kamienica. Wprawdzie w XV wieku kamienica ta faktycznie należała do rodu Montecchi (z takiego rodu pochodził Romeo), ale literacki Romeo z pewnością tam nie mieszkał. Do środka wejść nie można, gdyż jest to obecnie własność prywatna, ale przechodząc obok warto zwrócić uwagę na świetnie zachowaną fasadę budynku, cenną ze względu na wysoką wartość architektoniczną. Dom Romea znajduje się w niedalekiej odległości od Domu Julii. Żeby tam dojść należy przejść przez plac Piazza dei Signori. Adres: ViaArche Scaligere, 2 Grobowiec Juli (Tomba di Giulietta) Podążając śladami Romea i Julii można również wybrać się w miejsce, w którym znajduje się symboliczny grobowiec dziewczyny. Żeby odnaleźć to miejsce trzeba odwiedzić Muzeum Fresku „Giovanni Battista Cavalcaselle”, które znajduje się na terenie klasztoru z XIII wieku. Grobowiec znajduje się na terenie muzeum. Grobowiec Julii jest pusty, jest jedynie symbolem pozwalającym wierzyć, że w takim miejscu mogła być pochowana bohaterka Szekspira. Muzeum czynne jest codziennie: w poniedziałki w godzinach – od wtorku do niedzieli w godzinach – Ostatnie wejście o Bilet wstępu: tylko do muzeum 4,50 Euro (ok. 20 zł), bilet łączony: muzeum + grobowiec Julii – 7 Euro (ok. 30 zł) Adres: Via deil Pontiere Werona – co jeszcze warto zobaczyć będąc w mieście? Rzymski Amfiteatr Arena, czyli rzymski amfiteatr to prawdziwa atrakcja turystyczna i cenny zabytek historyczny. Stoi w samym centrum miasta, przy popularnym placu – Piazza Bra, w otoczeniu kawiarni i małych włoskich restauracji. Amfiteatr powstał w I w i był największą rzymską areną gladiatorów, tamtego okresu. Zbudowany z białego marmuru, mieścił 25 tysięcy widzów, ale jak było dużo chętnych to mogło tam wejść nawet 32 tyś osób. Do III w arena znajdowała się poza murami miasta. Na jej terenie odbywały się walki gladiatorów oraz walki z dzikimi zwierzętami. W roku 1117 w wyniku trzęsienia ziemi, zawalił się trzykondygnacyjny pierścień muru zewnętrznego. Do dziś zachował się jedynie niewielki jego fragment, nazywany „skrzydłem”. Po upadku cesarstwa rzymskiego amfiteatr służył jako cenny budulec dla lokalnych inwestycji i był systematycznie rozkradany. Arena wykorzystywana była wówczas do przeprowadzania publicznych egzekucji oraz walk rycerskich. W okresie renesansu, miasto zdecydowało się zachować ten cenny zabytek i zabezpieczyć go przed dalszymi kradzieżami. W roku 1913, z okazji setnej rocznicy urodzin Giuseppe Verdiego, w amfiteatrze wystawiona została „Aida”. Od tego czasu, budowla ta pełni funkcję stałej sceny dla rozmaitych koncertów oraz jako siedziba festiwalu operowego, który odbywa się w Weronie co roku. Dzisiaj arena w Weronie jest drugim po Koloseum w Rzymie, najlepiej zachowanym amfiteatrem we Włoszech oraz największym na świecie teatrem operowym na świeżym powietrzu. Na widowni może usiąść ok. 15 tyś. widzów. Kiedy jednak na scenie głównej odbywają się wyjątkowo popularne koncerty, organizatorzy są w stanie ustawić na widowni nawet do 22 tyś. krzesełek. Informacje praktyczne i ciekawostki W okresie sezonu teatralnego, przed areną zgromadzone są wszystkie duże dekoracje sceniczne. Warto się im przyjrzeć, bo dopiero z bliska można docenić kunszt ich wykonania oraz rozmiar. Arena wykorzystywana jest również jako miejsce, w którym odbywają się koncerty współczesnych muzycznych artystów. Na swoich deskach gościła takie gwiazdy jak: Pink Floyd, Roda Stewarda, Eltona Johna oraz zespół Muse. W roku 1946 na deskach areny debiutowała Maria Callas. Arenę można zwiedzać codziennie. W poniedziałki od do od wtorku do niedzieli od do Ostanie wejście o Bilet wstępu 10 Euro (ok. 43 zł). W dni, kiedy na arenie odbywają się koncerty lub festiwal operowy, godziny zwiedzania areny mogą być inne. Więcej informacji na stronie amfiteatru. Adres: Piazza Bra Most Scaligerów Poza amfiteatrem, w Weronie jest jeszcze kilka innych miejsc wartych odwiedzenia, cennych ze względów historycznych lub architektonicznych. Most Scaligerów (Ponte Scaligero lub Ponte Castelvecchio), to warowny most zbudowany w roku 1356, który prowadził do zamku Castelvecchio. Mówi się o nim również: „najpiękniejszy most Werony”. Most zbudowany z cegły ma trzy przęsła, wsparte na masywnych filarach wieżowych zakończonych blankami. Całkowita długość przeprawy wynosi 120 m., a szerokość 6 m. Budowla oryginalnie była obiektem o charakterze militarnym. Na końcu mostu (po każdej stronie rzeki Adyga) stały wieże, z czego do czasów współczesnych przetrwała tylko jedna. Druga wieża została rozebrana przez Francuzów na początku XIX wieku. Most niestety został wysadzony w powietrze pod koniec II wojny światowej, przez wycofujące się z miasta wojska niemieckie. W latach 1949-51 zdecydowano się na jego odbudowę, przy użyciu oryginalnych materiałów oraz technik budowlanych wykorzystywanych w XIV wieku. Zamek Castelvecchio i mury obronne widok na zamek Castelvecchio od strony rzeki Adyga Castelvecchio to gotycki zamek pochodzący z roku 1354. Projekt zamku został opracowany przez rodzinę della Scala. Poza funkcją mieszkalną, zamek miał również być twierdzą obronną chroniącą rodzinę Scala zarówno przed najazdami zewnętrznymi, jak i popularnym buntem. Teren wokół zamku umożliwiał szybką i łatwą ucieczkę z miasta: po przejściu przez ufortyfikowany most, dostępny tylko dla szlacheckiej rodziny, drogą na północ wzdłuż doliny Adige. W trakcie budowy zamku w jego obręb włączono część murów miejskich. Na przestrzeni wieków, wraz z przechodzeniem władzy nad Weroną – zamek był wielokrotnie przebudowywany, przez co zatracił swój pierwotny kształt architektoniczny. W tym czasie zamek był wykorzystywany do celów wojskowych jako magazyn broni i amunicji, a następnie (w XVIII wieku), stał się siedzibą weneckiej akademii wojskowej. Dopiero po 1923 r. zamek przestał pełnić wyłącznie funkcję wojskową. Przeszedł on gruntowną przebudowę, co przywróciło mu stylizowany na średniowieczne czasy wygląd. Od roku 1925 r. zamek stał się muzeum, w którym umieszczono cenne zbiory sztuki. Muzeum można zwiedzać codziennie. W poniedziałki od do od wtorku do niedzieli od do Ostanie wejście o Bilet wstępu 6 Euro (ok. 27 zł). Adres: Castelvecchio Piazza delle Erbe Plac Ziołowy, czyli Piazza delle Erbe, kiedyś był miejscem, w którym sprzedawano warzywa i zioła. Przed wiekami stanowiło rzymskie forum. Plac otoczony jest renesansowymi i barokowymi pałacami, co czyni to miejsce niezwykłym. Warto odwiedzić plac zarówno w ciągu dnia jak i nocą. W ciąga dnia, aby przyjrzeć się wszystkim atrakcjom z bliska i poczuć atmosferę tego tętniącego życiem miejsca. Wieczorem kamienice są podświetlone co sprawia, że miejsce to staje się magiczne. Na placu znajdują się liczne małe kawiarenki, w których można nie tylko wypić włoską kawę, ale również zjeść lekki lunch czy obiad. Plac Ziołowy – atrakcje Na miejscu warto zwrócić uwagę na najbardziej charakterystyczne miejsca fontanna, pochodząca z roku 1386, zwieńczona rzymską figurką „Madonny z Werony” (z roku 380 kolumna z lwem Św. Marka, będąca symbolem Wenecji. Kolumna stoi na tle przepięknej barokowej kamienicy – Palazzo Maffei, na dachu której stoją posągi greckich bogów. pręgierz pochodzący z XVI wieku, do którego przywiązywano kupców oszukujących klientelę (bardzo interesujące podejście do kultury obsługi klientów) gotycka kamienna latarnia wieża Lamberti (Torre dei Lamberti), w której kiedyś znajdował się średniowieczny ratusz. Wieża ma 84 metry wysokości i wybudowana została w roku 1172. W roku 1403 na szczycie wieży dobudowano latarnię. Na jednej ze ścian wieży umieszczony jest zegar, który ma ponad 250 lat (1779). Na wieży znajdują się również dwa dzwony: mniejszy – Marangona sygnalizujący pożary oraz poszczególne godziny oraz większy – Rengo, który służył do wzywania ludności do broni lub wzywał radę miasta na narady. Spośród otaczających plac kamienic, na szczególną uwagę zasługuje Domus Mercatorum, wybudowany ponad 700 lat temu (w roku 1301). W budynku tym znajdował się kiedyś magazyn oraz gildia kupiecka. Dzisiaj budynek ten jest siedzibą banku. Na placu uwagę przyciąga również wieża – Torre del Gardello, pochodząca z XIV wieku oraz Casa Mazzanti – budynek, którego kolorowa fasada z XVI w. wzbudza podziw. Piazza Bra Plac Bra jest bez wątpienia największym placem w Weronie. Niektóre źródła sugerują nawet, że być może jest również największym placem w całych Włoszech. Znajdują się na nim trzy charakterystyczne miejsca: Arena – rzymski amfiteatr, wybudowany ponad 2000 lat temu (opisany wcześniej). Pałac Barbieri (Palazzo Barbieri) to dzisiaj siedziba ratusza miasta Werona. Wybudowany w roku 1848 w stylu neoklasycystycznym. Zaprojektowany przez Giuseppe Barbieri i nazwany jego imieniem po śmierci architekta. Gran Guardia – pałac pochodzący z XVII wieku, z dominującą nad nim wieżą. Budowa pałacu, który miał służyć jako schronienie dla stacjonującego w Weronie wojska, zaczęła się w roku 1610. Niestety, z powodu braku funduszy – inwestycja nie została ukończona przez kolejne 200 lat. W roku 1808 znalazł się budżet oraz chęć dokończenia budowli, ale zrealizowaną ją dopiero 45 lat później. Obecnie budynek ten wykorzystywany jest na konferencje i odbywają się w nim często targi i wystawy. Palazzo Barbieri Portoni della Bra Bazylika Świętego Zenona Bazylika – San Zeno Maggiore w Weronie, to kościół benedyktyński pochodzący z roku 1138. Uznana jest za jeden z najbardziej znaczących kościołów romańskich w północnych Włoszech. Pierwsza świątynia stała w tym miejscu już w IV wieku, na grobie Św. Zenona – patrona miasta. Świątynia, którą możemy podziwiać dzisiaj, rozbudowana była w latach 1120 – 1398. Nad wejściem głównym zachwyca portal zaliczany do najwspanialszych prac z brązu XII wieku. Przedstawia on fragmenty wydarzeń opisanych w Biblii oraz żywota św. Zenona. Na całość składa się 48 fragmentów, uznanych za cud sztuki włoskiej swoich czasów. Wnętrze kościoła składa się z trzech poziomów: krypty, w której znajduje się sarkofag z relikwiami Św. Zenona, kościół oraz prezbiterium z ołtarzem głównym. W kościele warto zwrócić szczególną uwagę na gotyckie sklepienie zdobione freskami z XIII i XIV wieku. Obok kościoła (po jego prawej stronie od wejścia) znajduje się 62 metrowa dzwonnica. Jej budowa rozpoczęła się w roku 1045, a ukończyła się w roku 1178. W dzwonnicy znajduje się sześć dzwonów (najstarszy z nich odlany był w roku 1067), ale obecnie czynne są tylko cztery z nich. Po lewej stronie kościoła znajduje się benedyktyńskie opactwo. Na jego teren można wejść bezpośrednio z kościoła. Opactwo powstało w IX wieku, ale większość zabudowań została zniszczona podczas wojen napoleońskich. Do dziś przetrwały jedynie oryginalne krużganki oraz ceglana wieża. Dla tych, którzy podążają „śladami Romea i Julii” warto również wspomnieć, że podobno w krypcie właśnie tego kościoła zakochana para wzięła ślub. Spacer wzdłuż rzeki Adyga Spacerując uliczkami starego miasta w Weronie, warto dojść do brzegu rzeki Adyga i spojrzeć na miasto z innej perspektywy. Taki spacer pozwoli wam również odkryć ciekawe miejsca również po drugiej stronie rzeki. Spacer warto zacząć od „Kamiennego Mostu” (Ponte Pietra), który ma podobną historię jak opisany wcześniej Most Scaligero. Most Kamienny, pochodzi z I w Most kilkukrotnie ulegał poważnym uszkodzeniom w wyniku powodzi. W XIII w., przy wejściu na most została wybudowana wieża strażnicza, ale nie przetrwała do dzisiaj. Na skutek działań wojennych i po wysadzeniu mostu 1945 przez armię niemiecką, do dziś zachowały się jedynie oryginalne kamienne konstrukcje dwóch filarów na lewym brzegu rzeki. W roku 1959 most został pieczołowicie odbudowany, a rekonstrukcja pozwoliła odtworzyć jego oryginalny wygląd. Po drugiej stronie Adygi, znajdują się ruiny rzymskiego amfiteatru, muzeum archeologiczne oraz – na małym wzgórzu – zamek San Pietro. Pod górę prowadzą schody. Informacje praktyczne Na wzgórze zamkowe można również wjechać kolejką szynową – Funicolare di Castel S. Pietro. Idąc ze Starówki, po przejściu przez Kamienny Most, na drugą stronę rzeki – kasy biletowe znajdują się po lewej stronie mostu (dojście ulica Via Fontanelle S. Stefano). Kolejkę zbudowano w roku 1939, ale przestała jeździć pod koniec II wojny światowej i zapomniano o niej na wiele lat. Przywrócona miastu niedawno, bo dopiero w roku 2017. Kolejka pokonuje trasę na długości 159 metrów, 55 metrów w górę. Na pokład jednorazowo może wejść 25 osób, ale przejazd trwa zaledwie kilkanaście sekund. Kolejka czynna jest codziennie z wyjątkiem i W okresie letnim (kwiecień – październik) czynna jest w godzinach – W pozostałe miesiące czynna jest w godzinach – Bilet w jedną stronę 1 Euro (ok. 4,3 zł), bilet w obie strony – 2 Euro (ok. 8,6 zł). Więcej o kolejce i jej historii można przeczytać na stronie: Warto również wspomnieć, że znajduje się tutaj punkt widokowy, który pozwala spojrzeć na Weronę z góry. Widoki na miasto są naprawdę przepiękne. Lokalni mieszkańcy mówią, że szczególnie warto przyjść tu na podziwianie zachodów słońca. Werona

Płyną one od mieszkańców USA, Australii, Rosji, Japonii i Afryki. Nic dziwnego - Julia znana jest niemal w każdym zakątku globu i dlatego stała się symbolem pocieszycielki w miłosnych rozterkach. Dom przy Via Cappello 23 z XIV wieku, który Szekspir opisał jako siedzibę rodu Kapuletich, od lat przyciąga tłumy turystów. Spis treści1 Balkon Julii w Weronie – czy aby na pewno?2 Magiczne miejsce pełne miłości czyli Dom Julii w Weronie3 Historia Domu Julii w Weronie4 Dom Julii w Weronie – ceny i godziny otwarcia5 Dojazd do Domu Julii w Weronie6 Gra miejska w Weronie – pomysł na zwiedzanie miasta z dziećmiWerona to miasto znane przede wszystkim z powieści Szekspira „Romeo i Julia”, bowiem to tutaj miała miejsce ta tragiczno-romantyczna historia z konfliktem rodzinnym w tle. I to właśnie Dom Julii jest jedną z najczęściej odwiedzanych w mieście Julii w Weronie – czy aby na pewno?Zacznijmy od tego, że Dom Julii (Casa di Giulietta) to tak naprawdę dom należący do rodu Cappello. Jedna z opowieści głosi, że nazwa nad wyraz przypomina słynny ród Capuletich, więc umiejscowienie książkowego Domu Julii w tymże miejscu nie powinno być dla nikogo zaskoczeniem. Dom wygląda tak, jak opisał to w powieści Szekspir, ale… sam balkon został dobudowany dopiero w roku 1935! Miasto kupując budynek w 1905 roku stwierdziło, że ze względu na podobnie brzmiące nazwy rodów oraz jego umiejscowienie, to tutaj będzie musiał znaleźć się Casa di głoszą, że ród Capuletich rzeczywiście istniał (dokładniej byli to Cappelletti). Co ciekawe, zanim budynek został odkupiony przez miasto, służył jako miejscowy dom publiczny. Zwiedzając to miejsce warto więc mieć na uwadze fakt, że dom ten nigdy nie należał do Julii i jest on przede wszystkim miejscem symbolicznym, czymś co zachęca turystów i jednocześnie nadaje wyjątkowości miejsce pełne miłości czyli Dom Julii w WeronieBalkon Julii, jak już wspomnieliśmy, został wybudowany niecałe sto lat temu i do dziś by na niego wejść i poczuć się jak literacka Julia – ustawiają się kolejki. To w końcu tutaj Romeo wyznał jej miłość co zaowocowało o wiele bliższą relacją ma chyba wątpliwości, że do placu przy Domu Julii przychodzą tłumy zakochanych, albo i tych, którzy szukają miłości. Przechodząc przez bramę do szekspirowskiego podwórka zobaczyć można niezliczone karteczki i napisy z inicjałami zakochanych, którzy wierzą, że dzięki temu ich miłość będzie trwać wiecznie. Legenda głosi, że dotykając prawej piersi posągu Julii ci, którzy nie mają drugiej połówki w końcu ją znajdą. Ci, którzy znaleźli miłość będą szczęśliwi po wsze czasy. Tak głosi legenda i uwierzcie mi, że kolejka do zdjęcia z posągiem oraz możliwości dotknięcia jej piersi jest minimum dziesięciominutowa. Czasem na placyku zauważycie nawet kilka osób piszących listy do Julii – Ci spragnieni miłości piszą do niej o wstawiennictwo, radę czy też o miłosne wsparcie. Rocznie do Domu Julii napływa około kilku tysięcy listów. Aby odpisać na nie wszystkie powstał nawet „Klub Julii”, którego członkowie odpisują na listy od około siedemdziesięciu lat!Co ciekawe, ten fakt zainspirował twórców filmu „Listy do Julii” i w ten sposób powstała produkcja, która przepięknie ukazuje Weronę i wręcz przyciąga do tej krainy miłości!Na środku dziedzińca znajduje się również drzewko miłości. Zakochani piszą tutaj miłosne życzenia i wieszają na drzewku licząc, że się spełnią. Oczywiście mnóstwo tutaj kłódeczek z inicjałami zakochanych. Aura w tym miejscu jest doprawdy nietuzinkowa!Historia Domu Julii w WeronieOd XII do XIX wieku budynek był hotelem oraz straganem. Pomiędzy XIV, a XV wiekiem Dom Julii był szpitalem, gdyż rodzina Capello specjalizowała się w farmaceutyce. Budynek pełnił również rolę domu miasta przejęły budynek nadając mu ducha szekspirowskiego dzieła. Dom Julii obecnie pełni funkcję muzeum, w którym poczuć się można niczym bohater powieści. W środku znajduje się wnętrze rzekomego miejsca zamieszkania bohaterki, zobaczyć można również tradycyjne stroje, w których prezentować się mieli Julia i Romeo. W pomieszczeniach znajdują się drewniane książki przedstawiające fragmenty powieści w dwóch językach oraz tablety, z których można wysłać elektroniczną kartkę z pozdrowieniami do swych atrakcją muzeum jest oczywiście słynny Balkon Julii, na który można wejść i wyobrazić sobie, że na dole czeka na nas nasz Romeo wyznający nam w przejściu do Domu Julii, cała w wyznaniach miłosnychDom Julii w Weronie – ceny i godziny otwarciaZa wejście do Casa di Giulietta (a co za tym idzie na Balkon Julii) zapłacicie 6 euro (bilet normalny), 4,50 euro (dla młodzieży do 15 roku życia oraz emerytów), bezpłatnie natomiast wejdą emerytowani mieszkańcy Werony, posiadacze Verona Card oraz osoby niepełnosprawne wraz z opiekunami. Bilety grupowe kosztują 1 euro za osobę (uczniowie do lat 14).Ponadto można zakupić bilety łączone, np. bilet wstępu do Domu Julii oraz jej grobowca w cenie 7 euro (osoba dorosła) i 5 euro (bilet ulgowy).Jeśli chcecie spędzić w Weronie minimum 1 dzień, Verona Card będzie dobrym rozwiązaniem. Karnety są w cenach: 20 euro za 24h oraz 25 euro za 48h. Z tą kartą wstęp do większości muzeów, kościołów, zabytków oraz korzystanie z komunikacji miejskiej – są za darmo. Wiele punktów oferuje również zniżki dla posiadaczy karty. Kupicie ją w Biurze Informacji Turystycznej, w muzeach, przy zabytkach, w kioskach zwanych tabaccheria i w wybranych hotelach. Dziedziniec Julii jest otwarty jest od godziny 11:00 do godziny 17:00 (ostatnie wejście o godzinie 16:45). Ze względu na covid polecamy śledzić oficjalną stronę KLIK TUTAJ gdzie znajdziecie informację o godzinach otwarcia do Domu Julii w WeronieDo Werony najprościej wybrać się autem, bądź samolotem. Casa di Giulietta znajdziecie przy ulicy Via Capello 23. W historycznym miejscu Werony obowiązuje strefa ograniczonego ruchu, tak więc wjazd do strefy ZTL dozwolony jest jedynie:od poniedziałku do piątku w godzinach: 10:30 – 13:30 i 16:00 – 18:00w soboty, niedziele i święta w godzinach: 10:00 – 13:30Jadąc autem, można zaparkować bezpośrednio przy Domu Julii, w jednej z wyznaczonych stref parkingowych ZTL. Koszt za godzinę postoju powinien wahać się w granicach 1-2 euro. Najbliższy, bezpłatny parking znajdziecie to Porta Palio, przy Viale Colonnello Galliano 3 – parking jednak szybko zapełniany jest przez turystów. Dodatkowo, do miejsca docelowego spacer zajmie wam ponad 20 minut. Po drugiej stronie Adygi, osiem minut pieszo od Domu Julii znajduje się płatny Parking Isolo, przy Via Ponte Pignolo – za godzinę postoju zapłacicie tutaj około 2,10 euro. Dodatkowo jest czynny całą dobę. Co ciekawe, miasto oferuje usługę wypożyczenia rowerów miejska w Weronie – pomysł na zwiedzanie miasta z dziećmiMy zwiedzaliśmy Weronę po naszemu 😉 Czekała tu bowiem na nas gra miejska z zaszyfrowanym punktem mety! Zobaczcie:

Romeo i Julia - miejsce akcji. Miejsce akcji bardzo łatwo jest określić. Jest to bowiem miasto Werona, które znajduje się we Włoszech. Do dziś kojarzone jest ono właśnie z dramatem Szekspira i można tam ujrzeć na przykład posąg Julii Kapulet lub jej balkon. Co roku wielu turystów przybywa tam, by na własne oczy zobaczyć atrakcje

„Romeo i Julia” Williama Shakespeare’a – opracowanie Akcja dramatu “Romeo i Julia” toczy się w dwóch włoskich miastach, Weronie i Mantui, pod koniec XI wieku. Dwoje młodych kochanków pochodzi z dwóch zwaśnionych arystokratycznych rodów Montkich i Kapuletów. Julia Kapulet ma z woli rodziców poślubić hrabiego Parysa. Fulgencjo Kapulet, ojciec Julii, wydaje w związku z tą okolicznością uroczysty bal maskowy. Na bal przybywa również Romeo Monteki, potomek wrogiego rodu, wraz ze swoimi przyjaciółmi, Merkucjem i Benwoliem.„Romeo i Julia” Williama Shakespeare’a – opracowanieAkcja dramatu “Romeo i Julia” toczy się w dwóch włoskich miastach, Weronie i Mantui, pod koniec XI wieku. Dwoje młodych kochanków pochodzi z dwóch zwaśnionych arystokratycznych rodów Montkich i Kapuletów. Julia Kapulet ma z woli rodziców poślubić hrabiego Parysa. Fulgencjo Kapulet, ojciec Julii, wydaje w związku z tą okolicznością uroczysty bal maskowy. Na bal przybywa również Romeo Monteki, potomek wrogiego rodu, wraz ze swoimi przyjaciółmi, Merkucjem i Benwoliem. Ukrywając swe oblicze pod osłoną maski, wypatruje Rozaliny, w której jest zakochany. Jednak dostrzega tańczącą Julię i jest oczarowany jej urodą i wdziękiem. Natychmiast odmienia swe uczucia względem Rozaliny i szaleńczo zakochuje się w Julii. Mówi o tym tak: Kochałżem dotąd? O! Zaprzecz mój wzroku! R E K L A M A czytaj dalej ↓Boś jeszcze nie znał równego uroku. (W. Shakespeare, Romeo i Julia, Warszawa 1993, s. 38)Już po pierwszej rozmowie rodzi się między nimi miłość. Wiedzą, jak trudna jest ich sytuacja z uwagi na nienawiść dzielącą ich rodziny. Po balu ma miejsce słynna scena balkonowa w ogrodach rodziny Kapuletów, kiedy wyznają sobie wzajemne uczucia. Mają świadomość, że wzajemna wrogość własnych rodów stoi na przeszkodzie ich szczęściu, dlatego nawet nie próbują informować rodziców o swoich uczuciach. Jest bowiem pewne, że Kapuleci nigdy nie zaakceptują Romea jako zięcia. Postanawiają udać się do Ojca Laurentego, Franciszkanina i poprosić go o udzielenie potajemnego ślubu. Zakonnik, mając nadzieję, że ten związek zakończy waśnie i spory, zgadza się. Nowożeńcem nie dane jest szczęście. Wkrótce mam miejsce tragiczny wypadek. Merkucjo, najbliższy przyjaciel Romea, zostaje zabity w pojedynku z Tybaldem Kapuletem, kuzynem Julii. Zrospaczony Romeo w akcie zemsty odbiera życie Tybaldowi. Zostaje za to skazany na wygnanie z miasta. Tymczasem rodzice Julii, którzy nie mają pojęcia o ślubie córki, chcą jak najszybciej ożenić ją z Parysem. Chcąc znaleźć wyjście z tej trudnej sytuacji, Ojciec Laurenty zamierza uciec się do podstępu. Postanawia on podać zdesperowanej Julii silny środek nasenny, dzięki któremu będzie zdawała się martwą. W ten sposób ślub z Parysem nie dochodzi do skutku. Nie udaje się jednak na czas powiadomić Romea o podstępie, który wróciwszy potajemnie z wygnania myśli, że Julia naprawdę nie żyje. Jedynym wyjściem dla niego jest w tej sytuacji samobójstwo. Po śmierci będzie mógł połączyć się z wybranką swego serca. Romeo kupuje flakonik trucizny. Przy grobie, w którym leży Julia zabija Parysa. Spojrzawszy ostatni raz na twarz pięknej ukochanej, wypija truciznę i umiera. Po chwili ze snu budzi się Julia. Widząc martwego męża przebija się sztyletem Na wieść o śmierci młodych, zwaśnione rody godzą się w obliczu tragedii. Utwór kończy gorzka refleksja:Słońce się z żalu w chmur zasłonę tuli;Smutniejszej bowiem los jeszcze nie zdarzyłJak ta historia Romea i Julii.(W. Shakespeare, Romeo i Julia, Warszawa 1993, s. 155)Historia Romea i Julii była wielokrotnie przetwarzana i reinterpretowana w poezji, sztuce czy filmie. Można tu przytoczyć wiersz Cypriana Kamila Norwida pt. W Weronie, czy pięciozwrotkowy wiersz Marii Konopnickiej, który rozpoczynają słowa Do ołtarza miłości pielgrzymuję cicha…

Obiekt [arena, romeo e giulietta] moderno appartamento położony jest w miejscowości Werona i oferuje klimatyzację, patio oraz bezpłatne WiFi.

Romeo i Julia przyciągają do Werony tłumy. Prawie każdy kto pojawia się w tym mieście po raz pierwszy porusza się ich śladami. Matteo Bandella, który wymyślił obie postaci (tak, nie był to Szekspir!), przysłużył się Weronie jak nikt inny. Kiedy kilka lat temu po raz pierwszy przyjechałam do Werony wyszłam z domu Julii zniesmaczona. Brama domu oblepiona karteczkami z życzeniami i zużytymi gumami do żucia. Posąg Julii z wytartą piersią, bo podobno zdjęcie z ręką na jej piersi przynosi szczęście. Mały, niezbyt ładny balkonik, na i pod którym kłębią się tłumy. Czy tak ma wyglądać wyobrażenie tej romantycznej historii? Po przejściu progu domu prysła ona jak bańka mydlana. Na szczęście Werona ma w sobie coś więcej niż tę słynną, fikcyjną parę. Werona to nie tylko Romeo i Julia Piękno i elegancja – tak nazywają się prawdziwi bohaterowie tego miasta. Nie żyją w cieniu Romea i Julii, ale obok nich. Wystarczy rozejrzeć się wokół, popatrzeć na przepiękne, zadbane kamienice i uśmiechniętych, wytwornych mieszkańców. Tutaj nikt się nie śpieszy, w wąskich uliczkach Werony toczy się prawdziwe włoskie dolce vita. Trzeba je po prostu poczuć i pozwolić mu się ponieść. Zejść ze szlaku Romea i Julii. Via Mazzini Tym razem przyjechaliśmy do Werony tuż przed zachodem słońca. Idealnie. To właśnie wtedy jest tu najpiękniej. Dom Julii zamknięty jest na kłódkę. Tłumy turystów ulatniają się. W spokoju możemy przespacerować się po mieście. Wdrapać się na i podziwiać Weronę nocą, jej dyskretnie oświetlone mosty przecinające rzekę Adygę i grę świateł pomiędzy kamienicami. Piazza dei Signori z pięknymi kamienicami i licznymi kawiarniami. Przecinamy stare, zabytkowe kamienice, każda jest inna, ale każda idealnie wpasowuje się w architekturę miasta. Zachwyceni gra nocnych świateł schodzimy na dol do mostu Ponte Pietra i wdrapujemy się Castel del Pietro, gdzie możemy zobaczyć Weronę w całej jej okazałości. Werona pięknie wygląda stąd w ciągu dnia, a nocą urzeka dystyngowanym spokojem i morzem świateł. Widok na Weronę z Castel del Pietro Werona to także miasto mostów. Najpiękniejszy z nich to Ponte Scaligero, będący częścią XIV wiecznej fortecy Castelvecchio. Rzymska Arena w Weronie Jedną z największych atrakcji Werony jest rzymska Arena zbudowana w I wieku AD. Przetrwała potężne trzęsienie ziemi z XII wieku i dziś jest ogromną salą koncertową na świeżym powietrzu – mieści do 30 000 osób. To właśnie tutaj odbył się debiutancki koncert Placido Domingo. Arena robi wrażenie zarówno z zewnątrz, jak i ze środka. Jeżeli w ciągu dnia zapragniesz uciec od tłumu turystów, udaj się do pobliskiego Giardino Gusti, najpiękniejszego ogrodu Werony. Ten labirynt z żywopłotów jest nieporównywalnie bardziej romantyczny niż wszystkie miejsca Romea i Julii! W Weronie niebanalne muszą być nawet balkony. Krzak w kształcie psa? nie ma problemu 🙂 Wszystkie posty z podróży do Włoch: Włochy Lubisz nasze wpisy? Będzie nam bardzo miło, jeżeli podzielisz się nimi ze znajomymi i zostaniesz naszym stałym czytelnikiem na blogu, Facebooku i Instagramie!

Werona - miasto Romea i Julii, starożytnej areny, placu Piazza della Erbe, wieży Torre. Miasteczko małe lecz bardzo urokliwe. Warte zobaczenia, przynajmniej przejazdem. Ja spędziłam tu 5 godzin i nie byłoby w tym nic niezwykłego gdyby nie fakt że byłam tu od godziny 5:00 do 10:00 rano :)))

Walk in the footsteps of Romeo and Juliet with this self-guided audio tour. Enjoy GPS playback as you hear fascinating facts and immerse yourself in the city's cobbled streets. About this ticket Free cancellation Cancel up to 24 hours in advance to receive a full refund Reserve now & pay later Keep your travel plans flexible—book your spot and pay nothing today. Glimpse at the houses of Romeo and Juliet Hear from producer Mariacristina Pozza, a Veronese Licenced local guide Do it all in two hours or linger at stops along the way Get unlimited use before your booking date and after it Use the virtual tour option at home Verona is as timeless and romantic as the story of Romeo and Juliet, which takes place in its cobbled streets. On this tour, you'll discover that there is more to the city than a tale of tragic love. We’ll leave the busy shopping streets and travel back in time, along the oldest Roman road in northern Italy. More than 2,000 years of history are reflected in the facades of its Roman and Medieval buildings, and there’s a mix of pragmatism and invention in the way old has been recycled into new. We’ll trace the shoreline of the Adige River too, taking in grand piazzas and picturesque alleyways. I'll also show you where to find the best Veronese cuisine along the way. The tour’s highlights include: • The arena where gladiators came to die • A glimpse at the houses of Romeo and Juliet • The Palazzi of the medieval powerhouse Scala family, as well as their private chapel and cemetery • The splendour of Piazza Erbe, the ancient Roman forum • Breathtaking views of the Adige River from the Ponte Pietra and Roman Theatre Let’s pull back the curtain of history and rewrite this tale of tragic love with a happy ending. Lifetime access to this tour in English VoiceMap App for Android and iOS Offline access to audio, maps, and geodata Tickets or entrance fees to any museums or other attractions en route Smartphone and headphones Transportation Food and drink Corso Porta Nuova 4a, If you reach Verona by car, Parking Cittadella is at 5 min walk from the starting point. Bus stop Piazza Bra is at 3 min walk if you come from other places as train station, hotel, bus from Garda Lake. Before arrival, please install the VoiceMap mobile app and use the code provided on your confirmation ticket. This is a self-guided audio tour that you can start, pause, or restart at any time and complete at your own pace. Detailed starting point instructions are available after downloading. Open in Google Maps ⟶ What to bring Headphones Charged Smartphone Know before you go The tour uses a mobile app. You will need to download the app and then use the voucher code provided to download the tour It is a self-guided audio tour that you can start, pause, or restart at any time and complete at your own pace You can download the tour at any time, before or after your booking date. It is best to download the tour before you set off for the starting point When the download is complete, you will see a screen with a photo of the starting point and directions to it. The redstart button will become active when you are at the starting point The tour follows a set route and includes turn-by-turn directions. It works best if you start it in the right place and follow the directions from one location to the next bu4HSRP.

6dbpx4p4cq.pages.dev/363

6dbpx4p4cq.pages.dev/204

6dbpx4p4cq.pages.dev/93

6dbpx4p4cq.pages.dev/161

6dbpx4p4cq.pages.dev/221

6dbpx4p4cq.pages.dev/92

6dbpx4p4cq.pages.dev/390

6dbpx4p4cq.pages.dev/220

6dbpx4p4cq.pages.dev/97

werona romeo i julia